lifebygia

Funderar! ! Om en människa har blivit helt ogiltig i allt nästan som händer omkring sig?? När skall man ingripa och se om man kan göra något?  För om man frågar blir svaret en ryckning i axlarna.  Hur länge klarar ett själ att vara sådan! Om det är en i ens närhet frågar jag mig själv om jag kan göra något? Och om jag har gjort något.  Detta med obalanserad själ är svårt.  Kan det fattas något? Vad kan det vara som fattas? Eller fattas det någon sort av kanske sympati i människan som mår dåligt? Är man kanske för egoistisk?  Att om det inte är som en själv vill att allt skall vara kanske de inte klarar av denna konflikt med sig själv? Vad viktigt det är att inte bara tänka på sig själv! Det måste vara väldigt tungt att alltid se till att en själv skall må bäst! Då blir man ju själv till slut
Samspel, respekt ödmjukhet, givmild själ det är vad som krävs att en själ skall må bra! Så tror jag starkt.
Jag får fundera lite till.

Ber till Gud om glädje till alla  omkring mig.
//
Thinking! ! If a man or women has become completely void of anything nearly that happens around him / her?? When should we intervene and see if anything can be done? Because if you ask, the answer is a shrug of the shoulders. How long can a soul be like that? If there is one close to you, I ask myself if I can do something? And if I've done anything. These unbalanced soul is difficult. Cane it be something missing? What could it be? Or lack of some kind of sympathy perhaps in the man or eomen who feels bad? can they be perhaps too selfish? That if there is not as  one self wants everything to be, they might not manage this conflict with in them self? How important it is to not only think of yourself! It must be very hard to ensure that such a selfness  must be best! Then finally yous end up alone.
Teamwork, respect, humility, generous soul, that's what it takes to be for a soul to feel good! So I believe strongly.
I have to think some more.

Praying to God for joy to everyone around me.
//
Σκέψη! ! Αν ένας άνθρωπος έχει γίνει απολύτως άδιαφορος τίποτα το ότι συμβαίνει γύρω του βλέπει?? Πότε πρέπει να παρέμβει καπιος και να δούμε αν μπορεί να γίνει κάτι; Διότι, αν σας ρωτήσεις η απάντηση είναι ένα κούνημα των ώμων. Πόσο καιρό μπορεί μια ψυχή να είναι έτσι! Αν υπάρχει κάποιος κοντά σε σας σε μενσ, αναρωτιέμαι αν μπορώ να κάνω κάτι; Και αν έχω κάνει κάτι. Αυτή η μη ισορροπημένη ψυχή είναι δύσκολη. Δεν πρέπει να είναι κάτι που λείπει; Τι θα μπορεί να λυπεί;  Κάποια κατανόηση;  ίσως ο άνθρωπος που αισθάνεται άσχημα; Είναι ίσως πολύ εγωιστικό;  Ότι αν υπάρχει κατι και δεν είναι όπως τα θελει, δεν μπορεί να διαχειριστεί αυτή τη σύγκρουση με τον εαυτό της / του; Πόσο σημαντικό είναι το να μη μόνο σκεφτομαστε τον εαυτό μας! Πρέπει να είναι πολύ σκληρο για να διασφαλίσουμε ότι μια τέτοια δυνατότητα πρέπει να κάνουμε το καλύτερο δυνατό! Στη συνέχεια ετσι, ο ίδιος ο άνθρωπος, αλλιώς θα μείνει μόνος / μόνοι.
Η ομαδική εργασία, ο σεβασμός, ταπεινότητα, γενναιόδωρη ψυχή, αυτό είναι ό, τι χρειάζεται για να είναι μια ψυχή να αισθάνεται καλά! Έτσι, πιστεύω ακράδαντα
Θα πρέπει να σκεφτω λίγο περισσότερο.

Προσεύχομαι στο Θεό για χαρά σε όλους γύρω μου.